عابدترین

«اَلسَّلامُ عَلیکَ اَیَّتُهَاالرَّاکِعَةُ السَّاجِدَة»

سلام بر تو ای بانویی که بسیار در رکوع و سجود بودی.

چه نیکو«راکعه» نام گرفتی…

شب ها را تا به صبح،به نماز و عبادت می پرداختی و پی در پی به رکوع و سجود می رفتی.در دعایت زنان و مردان با ایمان را نام می بردی و از خداوند برایشان طلب مغفرت و خیر می کردی…(1)

مادرت نیز از عبادت می گوید:

فاطمه(س)آن زمان که متولد شد بر زمین سجده کرد و دستان خود را به سمت آسمان بلند کرد.(2)

رکوع و سجود و شب زنده داریت،همه وهمه نشان از ایمان راسخت به خدای عزّ و جل بود.در زهد وتقوا نیز به چنان مقامی رسیدی که دنیا در نظرت حقیر و کوچک می نمود.

زندگیت نیز اسوۀ یک زندگانی معنوی است.هیچگاه از همسرت چیزی طلب نکردی تا مبادا بر آن توان نداشته باشد و در مقابل تو خجل گردد.(3)

شب زفاف،با همسرت تا سحر به عبادت ایستادی وبه یاد انتقال از این دنیا به دنیای دیگر و شباهتش با انتقال از خانۀ پدر به خانۀ همسر تا سحر گریستی و عبادت خدا را بجا آوردی.(4)

امیرالمونین(ع)دربارۀ تو پرسید،حضرت فرمودند:

فاطمه بهترین یاور در مسیر طاعت و بندگی خداست.(5)

عبادت در تمامی ابعاد زندگیت جلوه گر بود تا به پیروانت بیاموزی که بزرگترین ارزشها،زندگی در سایۀ عبادات و معنویات است.

منابع:

——————

1.بحارالانوار:81/43.

2.فاطمة الزهرا بهجة قلب المصطفی:183/1؛نزهة المجالس:227/2.                 

3.بحارالانوار:59/43.

4.احقاق الحق:481/4.    

5.بحارالانوار:117/43.