شیوه امر و نهی به نوجوانان‌ برخورد موفق با نوجوانان گنهکاری که به تکلیف رسیده‌اند شیوه خاص خود را می‌طلبد. آنها براساس اعتماد، اظهار محبت، تشویق، جایزه و امثال آن ارشاد می‌شوند. امر و نهی به آنها باید به طور روشن و توأم با احترام صورت گیرد. مثلاً به آنها گفته شود: تو پسر یا دختر خوبی هستی اما می‌توانی بهتر از این هم باشی و آن در صورتی است که به دیگران دروغ نگویی، آزار نرسانی یا در منزل مردم نگاه نکنی، یا نماز خود را به طور مرتب بخوانی، یا در جلسه آموزش قرآن شرکت نمایی.

شیوه امر و نهی به جوانان‌

هنگامی که انسان دوران کودکی و نوجوانی را سپری کرد و به دوران جوانی یعنی بلوغ فکری و جسمی و شکوفایی استعدادها و انتخاب‌های خود نایل گردید، با توجه به توانایی‌های جسمانی و موقعیت‌های طلایی که در انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌ها در عرصه‌های مختلف زندگی دارد، برای خود ارزش و شخصیت خاصی قائل است. دوست دارد دیگران به او نگرش مثبت و محترمانه‌ای داشته باشند، و در عمل، شخصیت او را مورد توجه قرار دهند. و در مقابل به کسانی که به این خواسته او توجه کرده، احترام او را به‌ویژه در نزد دیگران حفظ می‌کنند، صمیمیت و علاقه بیشتری ابراز می‌دارد. البته این روحیه در مقاطع بعدی عمر هم ادامه دارد اما دوران شروع آن از اهمیت و حساسیت بیشتری برخوردار است.

استفاده از این ویژگیِ جوان موفقیت امر و نهی دینی به او را افزایش می‌دهد. چه این‌که جوانان به پذیرش حق نزدیک‌تر و سریع‌ترند. مثلاً به او گفته شود: یک جوان با شخصیت، دیگران را تمسخر نمی‌کند، یا حیف نیست که روح پاک یک جوان به گناه آلوده شود! یا جوانمردی و شجاعت به این نیست که کسی را بدون دلیل شرعی و عقلی مورد ضرب و شتم قرار دهی بلکه شجاعت و مردانگی به این است که برای دفاع از حق ستیزه کنی، یا روح پاک جوان عزیزتر از آن است که با تقلید از کفار غرب در لباس و وضعیت سر و صورت، خود را به ذلت بکشاند، یا جشن عروسی و نقطه شروع زندگی شرافتمندانه خود را به معصیت آلوده نکن. شب ازدواج، شب آزمایش تقوای عروس و داماد در پیشگاه خداوند است.

تا معلوم گردد در اوج زمان شادی چه اندازه به احکام الهی پایبنداند. ارشاد جوانان در نظر اسلام از اولویت خاصی برخوردار است و علت آن پذیرش سریع و قدرت عمل و طول عمری است که از آن برخوردارند و در پرتو آن می‌توانند برکات و خدمات فراوانی را به اسلام و مسلمین ارائه دهند.

ادامه »