عمليات ثامن الائمه ، رمز شكست حصر آبادان

آبادان در هشتم آبان ماه سال 1359 يعني زماني كه 39 روز از حمله رژيم بعث عراق به ايران مي گذشت ،با تلاش نيروهاي بعثي براي تصرف اين شهر روبه رو بود .درست زماني كه حدود يك هفته از تلاش نيروهاي بعثي براي تصرف آ بادان مي گذشت، حضرت امام خميني (ره) خطاب به نيروها ي مسلح فرمودند حصر آبادان بايد شكسته شود » كه پنجم مهر ماه مصادف با سالروز شكست حصر آبا دان است؛ روزي كه رزمندگان اسلام ، پيرو فرمان با تلاش و ايمان توانستند، آبادان را از « حصر آبادان بايد شكسته شود » تاريخي امام خميني (ره) كه فرمودندچنگال نيروهاي بعثي در آورند . آبادان در هشتم آبان ماه سال 1359 يعني زماني كه 39 روز از حمله رژيم بعث عراق به ا يران مي گذشت ، با تلاش نيروهاي بعثي براي تصرف اين شهر روبه رو بود .درست زماني كه حدود يك هفته از تلاش نيروهاي بعثي براي تصرف آبادان مي گذشت، حضرت امام خميني ره) ( خطاب حصر آبادان بايد شكسته شود » به نيروهاي مسلح فرمودند كه پل « بهمنشير » عراقي ها براي تصرف آبادان در هشتم آبان ماه 1359 در منطقه ذوالفقاري، بر روي رودخانه شناور نصب كردند و با عبور دادن قسمتي از نيروهاي خود وارد آبادان شدند . نيروهاي عراقي به اين دليل را براي ورود به آبادان انتخاب كرده بودند كه با استفاده از پوشش نخلستان ها بتوانن د از « ذوالفقاري » منطقه ديد رزمندگان اسلام دور بمانند و به راحتي وارد شهر شوند .با چنين وضعيتي، آبادان در يك محاصره 330 درجه اي قرار مي گرفت و عبور از رودخانه بهمنشير م يتوانست آن را با خطر جدي روبه رو كند.

با گذشت از روي رودخانه بهمنشير ، نيروهاي بعثي فكر مي كردند كه آبادان را براي هميشه از آن خودكرده اند اما در پي دستور امام (ره) يكي از چهار عمليات بزرگ و برجسته تاريخ دفاع مقدس رقم خورد، و آن عمليات ثامن الائمه بود .از نظر كارشناسان، عمليات ثامن الائمه نقطه عطف و مبدا آغاز راهبرد مرحله دوم جنگ محسوب مي شود و يكي از نقاط اعتم اد به نفس در راهبرد مرحله دوم، عمليات ثامن الائمه  بود كه حلقه واسط و مبدا تحول به شمار م يرفت.شكل گيري طرح هاي سپاه و ارتش براي شكست حصر آبادانپيرو فرمان امام راحل، طرح هاي مشترك سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و ارتش براي شكستن حصر آبادان شكل گرفت و آغا ز شد .در طرح مشترك سپاه و ارتش، سه محور اصلي و يك محور فرعي براي انجام عمليات در نظر گرفته شده بود .در اين طرح، محور شمالي شامل مناطق دارخوين و محمديه و محور جنوبي شامل محور فياضيه و ايستگاه هفت بود . بر اساس اين طرح، تعدادي از نيروها نيز در محور جاده ماهشهر وآبادان وظيفه پشتيباني از عمليات را داشتند . در اين ميان، محور دارخوين و فياضيه به دليل هدف تصرف و تامين پل هاي حفار و قصبه داراي اهميت بيشتري بودند و در صورت برخورداري نيروهاي خودي ازسرعت عمل، امكان انهدام و اسارت بسياري از افراد دشمن در اين محور وجود دا شت.در مقابل، دشمن به دليل برخورداري از نيروهاي احتياط و به ويژه امكان به كارگيري لشگرهاي پنج مكانيزه و 9 زرهي تحت امر سپاه سوم، در موضع برتري قرار داشت اما نيروهاي خودي با توجه به شناخت دقيق از دشمن، ويژگي برتر عملياتي، تركيب جديد سپاه و ارتش كه پيش از اين هرگز در اين سطح وجود نداشت و بهره برداري مناسب از زمين، از موقعيت بهتري نسبت به دشمن برخوردار بودند .در كنار همه اين عوامل، ساده انگاري نيروهاي بعثي و اينكه توان نظامي آنها بسيار بيشتر از طرف مقابل است، موجب مي شد تا پيروزي بر دشمن آسان شود.