بیانات منتشرنشده رهبر انقلاب در دیدار جمعی از مسئولان و کارگزاران نظام

احتیاج به «تعمیر قلب» داریم

 رهبر انقلاب به‌مناسبت آغاز سال جدید، روز دوشنبه‌ی هفته‌ی جاری(۱۳۹۷/۰۱/۲۰) با برخی از مسئولان و کارگزاران نظام دیدار کرده و بیاناتی کوتاه و صمیمی در جمع آنان ایراد فرمودند. در بخشی از این دیدار، رهبر انقلاب با توجه به فضای معنوی ماه رجب، اشاراتی به فضای حاکم بر مدیران دهه‌ی ۶۰، و حال و هوای آن روزهای کشور داشتند. نظر به اهمیت این موضوع، خط حزب‌الله، برای اولین بار، این بخش‌ از بیانات ایشان را منتشر می‌کند:
شما آقایان و بعضی از خواهرهایی که اینجا هستند… خیلی از شماها از اوایل انقلاب در میدان فعالیت‌های انقلابی بوده‌اید، یعنی دهه‌ی ۶۰ را به خوبی درک کرده‌اید. [آیا] یادتان هست احساسات خودتان در آن دهه را؟ یادتان هست رفتار خودتان در آن دهه را؟ یادتان هست بی‌اعتنایی به مال را که در آن دهه داشتید؟ اهتمام به خدمت را که در آن دهه داشتید؟ یادمان می‌رود؛ این اشکال کار است.

تدریج! یکی از بلاهای ما تدریج است، یعنی به‌تدریج دچار یک حالتی می‌شویم [اما] نمی‌فهمیم، پیری خودمان را نمی‌فهمیم؛ تدریجی است. کسی را که شما بیست سال است، بیست‌وپنج سال است ندیده‌اید، حالا می‌بینید، پیری او را می‌فهمید، اما پیری خودتان را که تدریجی است و پیری آن دوست همراهتان را که دائم با هم هستید، نمی‌فهمید، حس نمی‌کنید، چون تدریجی است. ما سقوط خودمان، عقبگرد خودمان را که تدریجی است، درست نمی‌فهمیم، خیلی باید دقت کنیم.

این خیلی مهم است. البته یک راهی هم دارد، یعنی با وجود اینکه تدریج بر اعمال ما و حالات ما حاکم است و این مانع می‌شود که جایگاه و موقعیت خودمان را درست تشخیص بدهیم، لکن راه دارد، معیار دارد؛ معیار این است که به عمل‌های خودمان نگاه کنیم. مثلاً فرض بفرمایید جنابعالی نگاه کنید ببینید که قبل‌ها -مثلاً بیست سال پیش، پانزده سال پیش- مقید بودید که حتماً این دو رکعت نشسته‌ی نافله‌ی عشاء را به‌جا بیاورید؛ حالا نمی‌کنید، حالا مقید نیستید -[البته] نافله‌ِی شب و نوافل دیگر را عرض نمی‌کنم، [بلکه] همین دو رکعت کوچک و کوتاه را بفهمید که عقب رفته‌اید.

اگر دیدید که یک عمل خیری را در دهه‌ی ۶۰ یا دهه‌ی ۷۰ انجام می‌دادید، حالا که دهه‌ی ۹۰ است، آن را انجام نمی‌دهید یا رغبت ندارید یا اصلاً فراموش کرده‌اید، یک دعایی بود که آن وقت می‌خواندید، حالا اصلاً یادتان نیست، یا یک عمل خلافی بود، یک حرامی بود که آن وقت مقید بودید انجام ندهید، حالا انجام می‌دهید راحت و بی‌دغدغه، بفهمید که عقب رفته‌اید؛ علامتش این است. اعمال خودمان را می‌توانیم بفهمیم، می‌توانیم مشاهده کنیم؛ حالات و وضعیت دل خودمان را آسان نیست که بفهمیم، عادت کرده‌ایم به آن اما عمل را راحت می‌توانید؛ نگاه کنید ببینید. اینکه اساتید اخلاق دائماً ماها را توصیه می‌کنند به اینکه مراقبت داشته باشید - مراقبه، یکی از کارهای اساسی مراقبه است - مراقبه برای همین است؛ مراقب خودمان باشیم.

عزیزان من! از هر جا که هستید - قوه‌ی مجریه، مقنّنه، قضائیه، جاهای دیگر-  همه در این جهت یکسانید و یکسانیم. و ما در جمهوری اسلامی احتیاج داریم به تعمیر  قلب خودمان؛ به این نیاز داریم چون جمهوری اسلامی با یک حکومت متعارف معمولی در دنیا فرق دارد. جمهوری اسلامی با یک هدفی، با یک آرمانی، با یک منطقی، با یک عَلَمی به وجود آمده؛ آن عَلَم عبارت است از توحید، از حکم الهی، از شریعت الهی؛ با این عَلَم به وجود آمده. همه‌ی آن چیزهایی که ما می‌خواهیم - آزادی و عدالت و استقلال و غیره - همه در همین عَلَم اسلام مندرج و مندمج  است.

*******************

منبع:

دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله خامنه ای

حضرت زهرا(سلام الله علیها )می فرمایند: که دلبسته سه چیز در این دنیا هستند؟

1. قرآن خواندن

2.انفاق در راه خدا

3.نگاه کردن به چهره رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم.(1)

چند نفر ما دلبسته و علاقه مند به قرآن خوندن و انفاق هستیم؟

اکثر ما دلبسته دنیا هستیم، در حالیکه این دنیا فقط فرصتی است، که ما باید به بهترین شکل ازش استفاده کنیم، تا زندگی جاودانه ی راحتی رو در سرای دیگر داشته باشیم. 

***************************

منبع:

1.نهج الحیاة ، ح 164: حُبِّبَ إلَىَّ من دُنیاکُم ثَلاثٌ : تِلاوَةُ کِتابِ اللّه ِ و النَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ اللّه ِ و الإنفاقُ فی سَبیلِ اللّه

ساعت خدا
 
 
بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی که به آخرت فکر می کنم ؛ خیلی می ترسم. از خودم و اعمالم می ترسم. از اینکه تو این چند سالی که از خدا عمر گرفتم ؛ دقیقا چه کار مثبتی انجام دادم که به درد آخرتم بخورد یا اینکه اصلا کارهایی که کردم آیا هنوز هستند یا بواسطه ی گناهانم از بین رفتند؟

کاش از حالا برنامه ریزی داشته باشیم برای اعمالمون، که وقتی ازمون سوال شد؛ جوانی رو در چه راهی صرف کردید؟ پاسخی برای این سوال داشته باشیم. کاش سرمون رو پایین نیندازیم و اون روز پشیمون نشیم.

داشتم فکر می کردم اگه مثل بقیه ی کارهامون که براشون اولویت بندی می کنیم و تو برنامه ریزی هامون حتما جاشون میدیم برای خدا هم وقت مشخصی بگذاریم و روزانه ساعت خاصی را اختصاص بدهیم به دعا و قرآن و هرکاری که موجب رضایت خدا باشد. می تونیم اسمش رو بگذاریم ساعت خدا.

تو ساعت خدا می تونیم هرکاری بکنیم اما فقط و فقط مخصوص جلب رضایت خدا باشه. میتونیم تو خونه به پدر و مادرمون کمک کنیم؛ به نیت رضایت خدا. یا اینکه تو اون ساعت بریم برای جلب رضایت خدا به همسرمون کمک کنیم یا کاری رو که از ما خواسته انجام بدیم یا ….

اما وقتی این کار رو کردیم باید مواظب باشیم که ثواب هامون رو به قول آقای مجتهدی تو کیسه ی سوراخ نریزیم و خیلی مواظب باشیم که اعمالمون رو به باد ندیم. نکنه اون روز که خیالمون از اعمالمون راحته وقتی به نامه ی اعمالمون می رسیم؛ ببینیم که خالیه از هر ثوابی…

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: روز قیامت فردى را مى‏ آورند و او را در پیشگاه خداوند نگه مى‏ دارند و کارنامه‏ اش را به او مى‏ دهند، اما حسنات خود را در آن نمى ‏بیند. عرض مى‏ کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمى‏ بینم! به او گفته مى ‏شود: پروردگار تو نه خطا مى ‏کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگرى را مى‏ آورند و کارنامه ‏اش را به او مى ‏دهند. در آن طاعت بسیارى را مشاهده مى‏ کند. عرض مى‏ کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده‏ ام! گفته مى‏ شود: فلانى از تو غیبت کرد، حسنات او به تو داده شد(1).

 این حدیث فقط در مورد غیبت بود ، گناهان دیگر هم باعث از بین رفتن حسنات و نیکی ها می شوند.

ان شاالله که در این ماه عزیز بیشتر به فکر زندگی جاودانه ی پس از مرگ باشیم و برای آن توشه کنار بگذاریم. 

 **********************
 منابع:

 
1)/جامع الاخبار(شعیری) ص 147: یُؤتى بِاَحَدٍ یَومَ القیامَةِ یوقَفُ بَینَ یَدَىِ اللّه‏ِ وَ یُدفَعُ إِلَیهِ کِتابُهُ فَلایَرى حَسَناتِهِ فَیَقولُ: اِلهى لَیسَ هذا کِتابى فَاِنّى لا اَرى فیها طاعَتى! فَیُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّکَ لا یَضِلُّ وَ لایَنسى ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغتیابِ النّاسِ ثُمَّ یُؤتى بِآخَرَ وَ یُدفَعُ اِلَیهِ کِتابُهُ فَیَرى فیهِ طاعاتٍ کَثیرَةً فَیَقولُ: اِلهى ما هذا کِتابى فَاِنّى ما عَمِلتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَیُقالُ: لاَنَّ فُلانا اغتابَکَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ اِلَیکَ